Iedere twee weken (of vier, of zes) schrijf ik een Brief aan de Samenleving, aan iemand die ik (nog) niet ken. De blog is onderdeel van mijn educatieve project met dezelfde naam. Voel je vrij om terug te schrijven als het een open brief is!

rijbewijs

Arnhem, 10 april 2024

Hoi!

Heb jij je rijbewijs? Ik niet. En dat schijnt best heel gek te zijn voor iemand die 32 jaar oud is. Volgende week heb ik een proefles voor autorijlessen gepland staan. En dat vind ik best wel spannend, maar ik heb er ook kei veel zin in!

Waarom heb je dan geen rijbewijs, vraag je je af? Toen ik 18 was, waren mijn ouders niet in de financiële positie om mij rijlessen en eventueel bijbehorende auto te geven. Laat staan dat ik met een loon van 5 euro in het uur zelf een rijbewijs kon verdienen. 4 uurtjes vakkenvullen per week zorgt er niet voor dat je binnen een korte tijd 2000 euro op je rekening hebt staan.. Op mijn 19e begon ik wel met rijlessen, maar vervolgens kreeg ik een onverwachte rekening van mijn opleiding Pedagogisch Werk. Toen moest ik kiezen, wil ik een auto leren besturen of wil ik mijn opleiding afmaken? Tja.. Bij diezelfde opleiding kon ik gratis met het openbaar vervoer. En toen ik later het HBO ging doen, kreeg ik ook daar weer de mogelijkheid tot gratis reizen. Dus het geld wat naar een rijbewijs kon gaan, stopte ik in reizen naar het buitenland: vond ik veel belangrijker dan een auto kunnen besturen. En dat bleek ook zo te zijn: ik heb door het reizen op andere manieren geleerd zelfstandig te zijn.

Het niet hebben van een rijbewijs en auto is na die opleidingen één van mijn grootste irritaties in mijn dagelijks leven geworden. En het zit me ook dwars: hoeveel functies ik misschien wel had kunnen bekleden als ik een rijbewijs had gehad. Of hoeveel sollicitatie rondes ik wél door was gekomen met een rijbewijs ('Sorry, maar die ene keer in de maand dat er een auto nodig is in dit werk kan echt niet met het OV, Mara.') Of dat ik überhaupt had kunnen solliciteren: als ik van tevoren belde, kreeg ik steevast de mededeling dat ik zonder rijbewijs niet door het eerste gesprek kwam. Ook al wisten ze nog vrij weinig van mijn kwaliteiten, die wel perfect bij het werk zouden passen. En ook nu als zzp'er houdt het me tegen: een supertoffe zzp functie in Tilburg, maar 40 minuten rijden vanaf mijn huis, moet ik aan me voorbij laten gaan, omdat ik er met het openbaar vervoer anderhalf tot twee uur enkele reis over doe.

Al het geklaag terzijde: ik geloof heilig in het gezegde:

Alles gebeurt om een reden.

Was het omdat ik geen geld had? Of omdat mijn ouders het geld niet hadden? Of omdat ik moest gaan reizen en daardoor andere kwaliteiten kon leren? Ik weet het niet, maar het moest zo zijn.

Wat heeft een rijbewijs, of een gebrek aan een rijbewijs, jou gebracht? En wat vind jij het voor- of nadeel van een auto? Mij lijkt het heerlijk om gewoon te kunnen rijden naar de plek waar je naartoe wilt, zonder eerst een aantal andere stappen te moeten nemen of extra tijd in te plannen. Plus, je kunt natuurlijk gekke namen verzinnen voor je auto. Ik ga die van mij in ieder geval de Cactusmobile noemen.

Ik wens je fijne reizen,



Met vriendelijke groet,

Mara van der Velden

---

De volgende Brief aan de Samenleving komt wanneer hij komt! Lees ondertussen over het educatieve project op mijn website https://www.cactusprikkelt.nl/brief-aan-de-samenleving. Zelf meedoen? 10, 12, 13, 17, 19 en 20 april kun je aansluiten bij de workshops! Je kunt je ook op LinkedIn abonneren.